13 maja 2009 r. o godz. 9.30 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie
rozpoznał wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący ochrony
środowiska oraz kompetencji organu samorządu województwa w kwestii parku
krajobrazowego.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 23 stycznia
2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i
podziale zadań administracji publicznej w województwie jest zgodny z art. 5
konstytucji.

Prezydent RP zarzucił kwestionowanemu przepisowi m.in. to, że powierzenie
sejmikowi kompetencji w zakresie tworzenia, zmiany granic i likwidacji parku
krajobrazowego w uzgodnieniu z właściwym Rejonowym Dyrektorem Ochrony
Środowiska "nie zapewnia ochrony środowiska".

Zgodnie z ustawą z 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku
ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej
w województwie (nowela styczniowa), projekt uchwały sejmiku w sprawie
utworzenia, zmiany granic lub likwidacji parku krajobrazowego wymaga
uzgodnienia między innymi z właściwym RDOŚ. Oznacza to, że bez zgody RDOŚ
nie jest możliwe ani utworzenie ani zlikwidowanie parku krajobrazowego, gdyż
brak takiej zgody wyklucza wydanie aktu. Nie jest też możliwa zmiana granic
parku. W tym wypadku brak zgody może dotyczyć samego wydania aktu, albo jego
szczegółowej treści - konkretnego przebiegu linii granicznej parku. Tak więc
dla podjęcia prawnie skutecznych uchwał sejmiku rozstrzygające znaczenie ma
uzyskanie zgody RDOŚ.

Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego nie sposób uznać, że przyjęta regulacja
ustawowa "nie zapewnia ochrony środowiska". Zmienia wprawdzie dotychczasowy
podział kompetencji między administracją rządową i samorządową (cała nowela
styczniowa czyni to w wielu dziedzinach) w zakresie tworzenia i
funkcjonowania parków krajobrazowych. Przyjęcie przez ustawodawcę pewnej
koncepcji dalszego funkcjonowania jednej z form ochrony przyrody mieści się
jednak w konstytucyjnie akceptowalnych granicach swobody ustawodawczej.
Skoro zaś wnioskodawca nie dowiódł, że kwestionowane unormowanie istotnie
"nie zapewniaja ochrony środowiska" i - tym samym - nie obalił domniemania
konstytucyjności, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowany
przepis noweli styczniowej jest zgodny z konstytucją

Ustawa miała wejść w życie 1 kwietnia 2009 r. Nie weszła jednak ze względu
na zaskarżenie do TK. Po wyroku problem optymalnego określenia wejścia w
życie ustawy rozwiązać muszą organy odpowiedzialne za postępowanie
legislacyjne.

Wyrok jest ostateczny.