| Główny zrąb roślinności torfowiska tworzą łąki rdestowo-ostrożeniowe (rdest wężownik oraz ostrożeń warzywny ewentualnie ostrożeń łąkowy) lub łąki trzęślicowe, ewentualnie łąki pełnikowe oraz łąki z licznie występującym sitem tępokwiatowym. | Otwarte zbiorowiska mszaków i niskich turzyc (mechowiska) występują tylko na niewielkich powierzchniach. Roślinność zielna bujna, niemal całkowicie przykrywa warstwę mchów, niekiedy całkowicie ją eliminując. Liczne elementy roślinności ziołoroślowej, znaczne powierzchnie wysokich turzycowisk, trzcinowisk, liczne kępy drzew i krzewów (olsza i wierzby). Storczyki o charakterystycznej, purpurowej barwie kwiatów jeżeli występują to nielicznie. Na torfowisku z reguły dobrze widoczna i sprawnie funkcjonująca sieć rowów melioracyjnych, poziom wody zazwyczaj od kilku do kilkunastu cm pod powierzchnią torfowiska. Powierzchniowa warstwa torfu silnie zmineralizowana. |
| DIAGNOZA: Podnieść poziom wód gruntowych na torfowisku nie powodując jednocześnie zalewów powierzchniowych, liczbę oraz wysokość kaskadowych piętrzeń koniecznie skonsultować ze specjalistą. W zależności od wielkości obiektu oraz występowania w jego sąsiedztwie innych, dobrze zachowanych torfowisk, podjąć działania zmierzające do objęcia obiektu prawną formą ochrony. Kosić co najmniej raz na 2-3 lata, na początku września, dobrze wysuszoną biomasę usuwać z powierzchni torfowiska, w przypadku występowania zwartych zadrzewień olszy w wieku powyżej 30 lat - nie dopuszczać do dalszej ekspansji lasu, istniejący drzewostan pozostawić naturalnej sukcesji. W przypadku sąsiedztwa innych gruntów rolnych ograniczać dopływ biogenów ze spływów powierzchniowych. |
|