Gdzie to jest i dlaczego tam?

Puszcza Drawska jest kompleksem leśnym położonym w północno-zachodniej Polsce, na granicy województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Jest to kompleks o niebanalnych wartościach przyrodniczych, uważany za jeden z cenniejszych przyrodniczo fragmentów Pomorza Zachodniego. Potwierdzeniem tych walorów było utworzenie w 1990 r. w centralnej części Puszczy parku narodowego (Drawieński Park Narodowy). Jednak niektóre obszary poza jego granicami - w tym zwłaszcza obiekty torfowiskowe - posiadają wartości przyrodnicze nie mniejsze niż obiekty objęte granicami Parku.

Znaczna część walorów przyrodniczych Puszczy Drawskiej jest związana z ekosystemami mokradłowymi, a w tym szczególnie z torfowiskami. Do najcenniejszych należą torfowiska przejściowe (siedlisko przyrodnicze 7140), w Puszczy zlokalziowane głównie w bezodpływowych zagłębieniach terenowych pochodzenia wytopiskowego. Dla tego typu siedliska Puszcza jest jedną z ważniejszych ostoi w północno-zachodniej części Polski. Równocześnie jednak torfowiska przejściowe Puszczy Drawskiej należą do silnie zagrożonych, w wyniku spadku poziomu wód gruntowych, następującej w wyniku przesuszenia torfowisk ekspansji sosny i brzozy, ekspansji trzciny, inwazji obcego gatunku - tawuły kutnerowatej.

Obiekty objęte projektem to:

  • Torfowisko Osowiec (nadleśnictwo Głusko, gmina Dobiegniew) to uznany w 2004 r. rezerwat przyrody. Jest to dawne, zlądowiałe jezioro częściowo zarośnięte szuwarem kłoci wiechowatej, a od północnej części także mozaiką torfowisk alkalicznych i torfowisk przejściowych, silnie przerośniętych trzciną - w tym z rzadkimi gatunkami torfowców (Sphagnum contortum, S. centrale, S. russowii).
  • Torfowisko Linkowo (nadleśnictwo Smolarz, gmina Drezdenko) to unikatowy kompleks jeziora dystroficznego, torfowisk przejściowych oraz brzezin bagiennych; sporządzono dokumentację projektową rezerwatu przyrody i projekt planu ochrony, rezerwat jest obecnie w trakcie formalnego uznawania. Rozpoznanie wykazało istotne zagrożenie ekspansją tawuły kutnerowatej, zaróno w samym obiekcie jak i z okolicznych, przesuszonych i zmurszałych torfowisk.
  • Torfowisko Konotop (nadleśnictwo Drawno i Bierzwnik, gmina Drawno i Bierzwnik) to uznany w 2007 r. rezerwat przyrody chroniący kompleks torfowisk wysokich i przejściowych w długiej rynnie polodowcowej. Torfowisko ma mieszany charakter omborgeniczno-soligeniczno-topogeniczny. Torfowisko w częsci centralnej jest bardzo dobrze zachowane i ma unikatową florę (m. in. Empetrum nigrum, Drosera intermedia, Hammarbya paludosa), natomiast nieco izolowana część północna jest przesuszona i zmurszała. W 2008r. sporządzono plan ochrony rezerwatu, przewidujący bierną ochronę centralnej części torfowiska, a w częsci północnej przewidujący próby jego renaturyzacji.
  • Czarne Torfowisko (nadleśnictwo Drawno gmina Drawno) to duży kompleks torfowisk przejściowych o mieszanym, topogeniczno-soligenicznym zasilaniu w wodę, jakie rozwinęły się w wyrobiskach potorfowych na pn. od jeziora Czarnego k. Drawna. Obiekt ma unikatową florę (m. in. Drosera intermedia i Drosera anglica, unikatowe torfowce i mchy brunatne). Torfowiska silnie zarastają jednak brzozą. W 2008 r. opracowano dokumentację rezerwatu (obecnie w trakcie uznawania) i opracowano plan ochrony - który identyfikuje koniecznośc ograniczania ekspansji brzozy oraz budowy kilku przegród na rowie drenującym torfowiska.
  • Rynna Rogoźnicka (nadleśnictwo Głusko, gmina Drawno) to kompleks kilku małych, śródleśnych, bardzo silnie przesuszonych topogenicznych torfowisk przejściowych i małych oczek wodnych w rynnie polodowcowej. Wymagają pilnej renaturyzacji przez zablokowanie odpływu wód wiosennych drenującym je rowem.
  • Torfowiska k. Nowej Studnicy (Nadleśnictwo Głusko, gmina Drawno) to dwa silnie zniszczone i przesuszone topogeniczne torfowiska na pn-wsch od jeziora Nowa Korytnica (jedno w oddz. 3, 4, 8 ndl. Głusko, drugie w oddz 5 i 6 tego nadleśnictwa). Wymagają pilnej renaturyzacji przez zablokowanie odpływu wody drenującym je rowem oraz usunięcia nalotów sosny, które wkroczyły na torfowiska w wyniku ich przesuszenia, a obecnie pogłębiają ich przesuszenie w wyniku transpiracji.
  • Flisowe Źródliska (nadleśnictwo Głusko, gmina Dobiegniew) to kompleks łęgów źródlskowych, z inicjatywy nadleśnictwa Głusko przewidywany do uznania za rezerwat przyrody. W 2008 r. opracowano dokumentację projektową rezerwatu, którego uznawanie jest obecnie w toku. Zidentyfikowano potrzebę pilnej budowy przegrody na sztucznym rowie drenującym źródliska. Dla rezerwatu będzie również potrzebny plan ochrony.