Torfowisko Pobłockie.
Województwo pomorskie, gmina Główczyce, nadleśnictwo Damnica.
Niewielkie, ok. 100-ha torfowisko ulokowane w pradolinie Strugi Główczyckiej, w obszarze morenowym na pd.-zach. od miejscowości Pobłocie. Torfowisko zwane było niegdyś Diablim Bagnem. We wschodniej części już przed I wojną światową była prowadzona eksploatacja torfu. Wówczas też wykopano sieć rowów odwadniających, dziś częściowo zarośniętych.Torfowisko tworzy wyraźną kopułę o wysokości ok. 4 m, która w części centralnej jest prawie płaska, i tworzy rozległa wierzchowinę, porośniętą przez mszar z dużą ilością wrzośca bagiennego (Erica tetralix).
Jest to najlepiej zachowana część torfowiska. Mszar okalają bory i brzeziny bagienne. W kilku miejscach, w otwarciach w drzewostanie, występują zwarte skupienia woskownicy (Myrica gale). Do lat 90-tych XX w. w pd-wsch. części rezerwatu znajdowało się niewielkie jeziorko Czarne, obecnie wypełnione grubym pokładem osadów gytii, na których utworzyło się pło mszarne i trzęsawisko. Niewielkie, otwarte lustro wody utrzymuje się do dziś się w kilku dołach potorfowych.
Obiekt jest od 1982 r. chroniony jako rezerwat przyrody "Torfowisko Pobłockie" o powierzchni 11 ha. W 2005 r. opracowano plan ochrony rezerwatu, który przewidział budowę zastawek hamujących odpływ wody z kopuły i lokalne odsłanianie mszarników wrzoścowych oraz skupień woskownicy. Wkrótce ma być rozpoczęta realizacja tych zapisów. Rezerwat ma być zgłoszony do sieci Natura 2000 jako potencjalny Obszar o Znaczeniu Wspólnotowym.
