Staniszewskie Błoto.
Województwo pomorskie, gmina Kartuzy, nadleśnictwo Kartuzy.
Torfowisko o powierzchni ok. 130 ha, położone w kompleksie Lasów Mirachowskich, w północnej części Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Niegdyś były tu rozległe otwarte mszary. W wyniku rozpoczętego w pierwszej połowie XIX wieku odwadniania doszło do zaniku otwartego torfowiska (większe otwarte mszary utrzymywały się do lat 30-tych XX w.) i rozwoju borów bagiennych, ulegających postępującej degeneracji wskutek postępującego osuszania.
Od kilkunastu lat prowadzi się renaturalizację warunków wodnych, której widocznym efektem jest regeneracja boru bagiennego. Było to jedno z pierwszych torfowisk wysokich w Polsce, na których podjęto takie działania ochrony czynnej. W 2005 r. opracowano plan ochrony, planując znaczne zagęszczenie sieci zastawek, co ma wkrótce zostać zrealizowane.
Najcenniejsza i wówczas jeszcze niezalesiona centralna część torfowiska o powierzchni ok. 44 ha została objęta ochroną rezerwatową już w 1916 r, w 1959 powtórnie utworzono rezerwat, a w 1989 r. powiększono go do obecnej powierzchni, obejmując ochroną całą powierzchnię złoża torfu. Obecnie najcenniejszymi zbiorowiskami roślinnymi rezerwatu są bór bagienny i brzezina bagienna, a na znikomej powierzchni mszar torfowcowy, będący pozostałością dawnego bezleśnego torfowiska. Obiekt został również zgłoszony do sieci Natura 2000 jako potencjalny Obszar o Znaczeniu Wspólnotowym.
