legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12321466/katalog/12581794#12581794
Rozporządzenie porządkuje niektóre wątpliwości i poprawia redakcję przepisów, widać jednak wyraźną tendencję do tzw. „likwidowania nadregulacji”, czyli usuwania z listy przedsięwzięć niewymaganych prawem europejskim. Wyraźna liberalizacja ma dotyczyć narciarstwa, a zaostrzenie – ferm norek.
Wśród licznych zmian w stosunku do obecnej regulacji, z punktu widzenia przyrody szczególnie istotne wydają się:
- Znaczne zaostrzenie kryterium kwalifikacji dla ferm norek (fermy > 10.000 szt. mają obligatoryjnie wymagać oceny odziaływania na środowisko; a fermy >4000 szt., w formach ochrony przyrody >1000 szt. mają wymagać decyzji środowiskowej);
- Dodanie „wydobywanie kruszyw w celach gospodarczych ze śródlądowych wód powierzchniowych oraz z obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej” (rozszerzające obecną kwalifikację „wydobywania kopalin…”, sądy orzekały bowiem że wybieranie żwirowych odsypisk, choćby wykorzystywano żwir do celów gospodarczych, to nie jest eksploatacja kopaliny);
- Zaostrzenie kwalifikacji wierceń poszukiwawczych gazu łupkowego do 1000 m głębokości otworu (wycofanie zmiany sprzed kilku lat, podnoszącej próg do 5000m, uznanej przez Trybunał Sprawiedliwości UE za naruszającą prawo wspólnotowe);
- Wyłączenie tartaków i stolarni posiadających instalacje do impregnacji drewna;
- Wyłączenie „obszarów narciarskich” (w tym wyciągów, kolei linowych, tras narciarskich) zajmujących mniej niż 5 ha w formach ochrony przyrody, 10 ha poza nimi (obecnie wszystkie trasy narciarskie i wyciągi wymagają decyzji środowiskowej);
- Wyraźne wskazanie, że kwalifikuje się każda regulacja wód, a nie tylko regulacja na cele żeglugowe (budziło to niekiedy wątpliwości niektórych organów i sądów);
