Klub Przyrodników

Jak wiadomo, siedliskowe obszary Natura 2000, funkcjonujące zrazu na podstawie zgłoszenia ich do Komisji Europejskiej i zatwierdzenia decyzją Komisji,  wymagają dodatkowego wyznaczenia aktem prawa krajowego. W Polsce są to kolejno wydawane rozporządzenia Ministra Środowiska dla poszczególnych obszarów. Do początku 2019 r. wydano 141 takich rozporządzeń.

W lipcu b.r. nastąpiło wydatne przyspieszenie w przygotowywaniu projektów rozporządzeń dla kolejnych obszarów. W portalu Rządowego Procesu Legislacyjnego https://legislacja.rcl.gov.pl/ pojawiły się projekty dla ok. 210 kolejnych obszarów, a łącznie jest ich tam aż 479. Powodem przyspieszenia jest 6-letni termin na wydanie rozporządzeń, wynikający z Dyrektywy Siedliskowej, który dla wszystkich polskich obszarów już upłynął.

Rozporządzenia w zasadzie nie wnoszą nic nowego do ochrony obszaru, ale zawierają definicję granicy każdego obszaru oraz jego przedmiotów ochrony (czerpanych z SDF) – i w tym zakresie utrwalają istniejący stan. Przygotowując projekty GDOŚ wykazuje dużą bezwładność: projekty często nie uwzględniają uzupełnień przedmiotów ochrony ani korekt granic, wypracowanych w ramach opracowywania planów zadań ochronnych dla obszarów; wydawałoby się uzgodnionych na poziomie RDOŚ i dobrze uzasadnionych.

Warto sprawdzić, czy projekt dla interesującego nas obszaru odpowiada aktualnemu stanowi wiedzy o obszarze, i w razie potrzeby upomnieć się o niezbędne uzupełnienia w ramach konsultacji społecznych projektu rozporządzenia. Później wprowadzenie uzupełnień przedmiotów ochrony, czy powiększenie obszaru będzie już znacznie trudniejsze, bo będzie wymagać nie tylko zmiany SDF, ale całej procedury legislacyjnej zmiany rozporządzenia.