Klub Przyrodników

W początkach tego roku w Lesie Polskim (nr 2/2012 i 3/2012) ukazały się dwa artykuły Leszka Reizera, w których Autor wywodził, że siedliska przyrodnicze poza obszarami Natura 2000 "nie są chronione i nie podlegają prawu UE", a także że "zasada przezorności została już zastosowana w dyrektywach i nie musi już być stosowana w indywidualnych sprawach". Autor powołuje się na swoją korespondencję z Komisją Europejską. Rozpowszechnione w artykułach tezy bywają nadal podnoszone przy różnych okazjach.

Dla wyjasnienia sprawy, w załączeniu przekazujemy więc uzyskane od Komisji Europejskiej stanowisko, potwierdzające że:
- siedliska przyrodnicze, także poza obszarami Natura 2000, objęte są ogólnym celem dyrektywy siedliskowej, tj. wymogiem utrzymania lub odtworzenia właściwego stanu ochrony ich zasobów w kraju i regionie biogeograficznym,
- obowiązek nadzoru (art. 11 dyrektywy) i raportowania (art. 17 dyrektywy) odnosi się do całych zasobów siedlisk przyrodniczych, także poza obszarami Natura 2000,
- siedliska przyrodnicze, także poza obszarami Natura 2000, muszą być chronione przed szkodliwym wprowadzaniem gatunków obcych (art. 22b dyrektywy),
- siedliska przyrodnicze, także poza obszarami Natura 2000, muszą być uwzględniane w ocenach oddziaływania na środowisko i strategicznych ocenach oddziaływania na środowisko,
- siedliska przyrodnicze, także poza obszarami Natura 2000, są przedmiotem przepisów o zapobieganiu i naprawie szkod w środowisku,
- zasada przezorności musi być ciągle stosowana przy stosowaniu przepisów prawa transponujących zobowiązania unijne, w szczególności przy ocenach oddziaływania na środowisko i Naturę 2000.

Stanowisko Komisji Europejskiej (Plik PDF)