Ostoja Sulęczyno jest w całości obecnie włączona w istniejący rezerwat "Mechowiska Sulęczyńskie" powołany w 2014 roku przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku. Rezerwat obejmuje łącznie powierzchnię 22,58 ha i położony jest w województwie pomorskim, powiecie kartuskim w miejscowości Sulęczyno. Rezerwat zlokalizowany jest w obrębie obszaru Natura 2000 PLH220017 "Mechowiska Sulęczyńskie". 

 

sulęczyno

 

W granicach rezerwatu znajdują się fragmenty północnej i środkowej części kompleksu torfowiskowego, którego całość obejmuje obszar Natura 2000. Północna część rezerwatu ma charakter źródliskowy, środkowa obejmuje pozostałości pokładu torfu wysokiego z licznymi potorfiwami i groblami: ta części rezerwatu zasilana jest wodami wysiękowymi wypływającymi u podstawy zboczy otaczających torfowisko. Całe torfowisko wykształciło się na pokładzie kredy jeziornej. 

 

O wybitnych walorach przyrodniczych rezerwatu decyduje bardzo dobrze zachowana i zróżnicowana szata roślinna, w szczególności obecność wielu gatunków roślin chronionych i rzadkich. Do najcenniejszcyh składkników flory naczyniowej należą: lipiennik Loesela Liparis loeseli, wątlik błotny Hammarbya paludosa, grupa taksonów z rodzaju kukułka Dactylorhiza m.in.: D. russowii, D. traunsteinerii, D. incarnata i D. majalis, kruszczyk błotny Epipactis palustris, gwiazdnica grubolistna Stellaria crassifolia, turzyca dwupienna Carex dioica, turzyca drobna C. demissa, turzyca łuszczkowata C. lepidokarpa, a spośród mszaków: haczykowiec błyszczący Drepanocladus vernicosus, błotniszek wełnisty Helodium blandowii, drabinowiec mroczny Cynclidium stygium, mszar nastroszony Paludella squarosa, skorpionowiec brunatny Scorpidium scorpioides oraz liczna grupa torfowców Shagnum. We florze rezerwatu licznie reprezentowane są relikty glacjalne - notowane w Polsce na rozproszonych stanowiskach, oraz z uwagi na uwarunkowania siedliskowe, gatunki kalcyfilne. 

 

Roślinnośc reprezentują dobrze wykształcone i zachowane zespoły mechowiskowe m.in.: mechowisko z bobrkiem trójlistkowym Menyantho - Sphagnetum terestris, mechowisko z turzycą nitkowatą Caricetum lasiocarpae, mechowisko z turzycą obłą Caricetum diandrae a także rzadkie w skali kraku kalcyfilne zespoły: zespół ponikła skąpokwiatowego Eleocharitetum quinqueflorae i eutroficzna młaka z turzycą dwupienną Campylio - Caricetum dioicae. Część fitocenoz mechowiskowych jest obecnie opanowana przez trzcinę lub pałkę szerokolistną. 
 

W rezerwacie dominującą rolę przestrzenną pełnią fitocenozy reprezentujące siedlisko przyrodnicze 7230 Górskie i nizinne torfowiska zasadowe i charakterze młak, turzycowisk i mechowisk. Grunty pozostające własnością Klubu Przyrodników zakupione zostały w ramach projektu LIFE11 NAT/PL/423 "Ochrona torfwisk alkaliczych w młodoglacjalnym krajobrazie Polski północnej" finansowanego ze środków Programu LIFE oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. 

 

dactylorhiza Dactylorhiza majalis Liparis loeselii Rospuda2 Liparis loeselii epipactis palustris Epipactic palustris