Klub Przyrodników

Położenie: 1 km na wschód od Dąbroszyna (gm. Witnica)
Dane ewidencyjne: Nadl. Dębno, obręb 1, wydz.: 761a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, 762n, o, p, r, s, t, gm. Witnica, obręb Dąbroszyn, dz.: 442 (część), 443 (część), 444 (część), 445 (część), 525 (część), 527 (część), 530 (część), 531 (część), 532 (część), gm. Witnica, obręb Krześniczka, dz.: 180 (część), 198 (część), 208 (część)
Proponowana powierzchnia: 101,83 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 91E0 (80%)

Kompleks łęgów olszowo?jesionowych i olsów przy krawędzi doliny Warty, graniczący z Parkiem Narodowym "Ujście Warty". Obszar silnie podtopiony na skutek zaniku sieci melioracyjnej oraz działalności bobrów, i niedostępny. Drzewostan buduje olcha Alnus glutinosa, z niewielką domieszką wiązów Ulmus laevis, Ulmus campestris, a na obrzeżach i wyniesieniach także dębu Quercus robur. W runie dominują gatunki szuwarowe oraz byliny siedlisk eutroficznych. W faunie zwraca uwagę silna populacja bobra Castor fiber, kumaka nizinnego Bombina bombina, żurawia Grus grus i dzięcioła średniego Dendrocopos medius. Alternatywą dla utworzenia rezerwatu jest włączenie obszaru do Parku Narodowego "Ujście Warty", co postulowano w dokumentacji planu ochrony Parku.

Położenie: Położenie: 1 km na północny wschód od miejscowości Górzyska (gm. Drezdenko)
Dane ewidencyjne: Nadl. Smolarz, obręb 1, wydz.: 382f, 383d, i, gm. Drezdenko, obręb Górzyska, dz.: 153 (część)
Proponowana powierzchnia: 20,93 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 9170 (70%), 9190 (20%)

Fragment rozległego kompleksu grądów i dąbrów z interesującym runem, a w nim licznie występującą lilią złotogłów Lilium martagon. Drzewostan budują dąb szypułkowy Quercus robur i grab Carpinus betulus, miejscami z udziałem buka Fagus sylvatica, sosny Pinus sylvestris i świerka Picea abies. W runie zarówno charakterystyczne gatunki grądów, jak i dąbrów.
Obiekt zaproponowany do ochrony rezerwatowej w opracowaniu BULiGL. Ważny element zróżnicowania lasów obszaru Natura 2000 SOO Uroczyska Puszczy Drawskiej.

Położenie: 2 km na wschód od miejscowości Stare Bielice (gm. Drezdenko)
Dane ewidencyjne: Nadl. Smolarz, obręb 2, wydz.: 430b, c, d, f
Proponowana powierzchnia: 3,34 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 9170 (40%), 91E0 (40%)

Niewielki, lecz interesujący obiekt zaproponowany w opracowaniu Lipnickiego (2006) leżący na krawędzi doliny Noteci, przy ujściu niewielkiego cieku, w sąsiedztwie linii kolejowej Krzyż - Gorzów Wlkp. Część stanowi stroma skarpa o wystawie południowej, wznosząca się nad korytem Noteci, porośnięta grądem Galio sylvatici-Carpinetum z udziałem gatunków ciepłolubnych w runie. Drugą część, o mniejszym spadku z licznymi wysiękami wody, obejmuje źródliskowa postać łęgu olszowo-jesionowego Circaeo-Alnetum.

Położenie: kompleks leśny przylegający od południa do miasta Żary
Dane ewidencyjne: Nadl. Lipinki, obręb 1, wydz.: 304l, 305g, 306f, g, 311c, 312a, c, d, f, h, i, 313a, c, d, f, g
Proponowana powierzchnia: 86,3 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 9110 (60%), 91E0 (10%), 9190 (10%)

Proponowany rezerwat znajduje się na południe od Żar i obejmuje obszar kulminacji moreny czołowej zlodowacenia środkowopolskiego stadiału Warty, z najwyższym wzniesieniem województwa lubuskiego - Górą Żarską 227 m n.p.m.
Największym walorem przyrodniczym jest zwarty kompleks kwaśnych buczyn niżowych, kwaśnych dąbrów i lasów łęgowych. Najlepiej wykształcone zbiorowiska kwaśnych buczyn Luzulo pilosae-Fagetum zajmują około 50 ha. W dolinach niewielkich cieków znajdują się łęgi olszowo-jesionowe, a przy wypływach wód łęgi źródliskowe.
Ciekawostką są reliktowe stanowiska jodły pospolitej Abies alba na krańcach jej zasięgu oraz stanowiska storczyków, w tym buławnika czerwonego Cephalanthera rubra. Obszar ten ma bardzo bogatą historię. W przeszłości znajdował się tutaj zwierzyniec Promnitzów, a przed wojną Las Żarski, obejmujący kompleks o powierzchni około 1000 ha, stanowiący tereny rekreacyjne mieszkańców Żar. Obecnie również jest miejscem rekreacji i wypoczynku.
Najcenniejsze pod względem przyrodniczym fragmenty wymagają wyłączenia z gospodarki leśnej oraz ograniczenia penetracji ludzkiej.

Położenie: 2 km na wschód od Lubska (gm. Lubsko i Jasień)
Dane ewidencyjne: Nadl. Lubsko, obręb 3, wydz.: 298a, b, c, 299a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, 340c, gm. Jasień, obręb Budziechów, dz.: 2/3, 2/4, 3/2, 3/3, 3/4, 512/2, gm. Lubsko, obręb 3, dz.: 317/2, 328, 344 (część), 526, 526/100, 532, gm. Lubsko, obręb Białków, dz.: 1036/1, 1037, 1038/1, 1038/2, 1038/5, 1038/6, 1038/9, 1042/2, 447/2, 448
Proponowana powierzchnia: 97,87 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 91F0 (50%), 9170 (20%), 6410 (5%), śnieżyca wiosenna Leucojum vernum

Zwarty kompleks łęgów i grądów usytuowany nad rzeką Lubszą, przylegający od wschodu do miasta Lubsko. Dominującym siedliskiem jest dobrze wykształcony łęg dębowo-wiązowo-jesionowy Ficario-Ulmetum, który w partiach bardziej oddalonych od rzeki przechodzi w grąd połęgowy z bogatym runem. W części wschodniej występują duże, zwarte, kilkuhektarowe płaty śnieżycy wiosennej Leucojum vernum. Na południe od kompleksu leśnego na użytkach zielonych występują łąki trzęślicowo-olszewnikowe Selino carvifoliae-Molinietum caeruleae.
Do cennych elementów flory proponowanego rezerwatu oprócz śnieżycy należą: kokorycz wątła Corydalis intermedia, przetacznik górski Veronica montana, kozłek bzowy Valeriana sambucifolia, ułudka leśna Omphalodes scorpioides, nasięźrzał pospolity Ophioglossum vulgatum, turzyca Hartmana Carex hartmannii, wierzba śniada Salix starkeana, sit cienki Juncus filiformis, sit ostrokwiatowy Juncus acutiflorus, oraz rzadkie gatunki mszaków (Homalia trichomanoides, Anomodon attenuatus, Ulota crispa, U. bruchii, Frullania dilatata, Rhynchostegium confertum).

Położenie: 1 km na północny zachód od Tarnawy (gm. Zabór)
Dane ewidencyjne: Gm. Zabór, obręb Tarnawa, dz.: 35/1
Proponowana powierzchnia: 4,84 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3150, kotewka orzech wodny Trapa natans

Rozległe starorzecze Odry, połączone z głównym nurtem rzeki. Największym walorem jest jedno z najbogatszych stanowisk kotewki orzecha wodnego Trapa natans, która porasta prawie całą powierzchnię starorzecza. Jest to reprezentatywny przykład starorzecza z pełnym spektrum charakterystycznej roślinności.
Starorzeze stanowi również miejsce lęgów i żerowania ptaków wodno- błotnych, a poprzez kontakt z korytem Odry, ważne miejsce bytowania rzadkich gatunków ryb, między innymi kozy Cobitis taenia, piskorza Misgurnus misgurnus, bolenia Aspius aspius i innych.

Położenie: 2 km na południowy wschód od miejscowości Żubrów w gm. Sulęcin, na południe od jez. Lubniewsko
Dane ewidencyjne: Nadl. Sulęcin, obręb 2, wydz.: 109d, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, 110a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, 111i, j, k, l, m, n, 112h, i, j, l, 129b, g, h, i, j, 96o, 97n, 126a, b, c, d, f, g, 127a, b, c, d, f, 128a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, 151b, c, d, 152a, b, gm. Lubniewice, obręb Glisno, dz.: 470/1 (część), gm. Sulęcin, obręb Żubrów, dz.: 350/1
Proponowana powierzchnia: 175,47 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 9110 (20%), 9130 (20%), 91E0 (30%)

Kompleks lasów liściastych z dominacją buczyn i łęgów źródliskowych, w bardzo zróżnicowanym krajobrazie morenowym pociętym licznymi wąwozami, ze strumieniami spływającymi do jeziora Lubniewsko. Obecność kilkudziesięciu źródlisk z charakterystyczną roślinnością, licznych cieków o naturalnym charakterze koryta oraz głęboko wciętych wąwozów o stromych zboczach, a także starych lasów z wieloma okazałymi drzewami, stawiają ten obszar wśród najcenniejszych pod względem przyrodniczym i krajobrazowym kompleksów leśnych województwa.
Oprócz kilkunastu gatunków rzadkich i chronionych roślin występuje tu interesująca mykobiota (świat grzybów) oraz fauna owadów i mięczaków. Spośród ponad 30 gatunków ptaków lęgowych na uwagę zasługuje liczna populacja siniaka Columba oenas oraz zimorodek Alcedo atthis.
Skuteczna ochrona obiektu, w tym przede wszystkim unikatowych ekosystemów źródliskowych, wymaga wykluczenia gospodarki leśnej, która w ramach prac prowadzonych w trudnym terenie wysokich kulminacji, stromych zboczy i terenów podmokłych, prowadzi do uszkadzania podłoża, niszczenia runa i erozji stoków oraz zachowanych jeszcze kopuł źródliskowych, co skutkuje ich bezpowrotnym niszczeniem. Obecna forma ochrony - zespół przyrodniczo-krajobrazowy, nie zapewnia właściwej ochrony tego unikatowego obszaru, gdyż w praktyce nie wpływa w żaden sposób na kluczowe dla jego ochrony zasady prowadzenia gospodarki leśnej, nie mówiąc o wyłączeniu z niej objętego ochroną terenu, co jest konieczne dla skutecznego zabezpieczenia jego walorow.

Położenie: około 1 km na zachód od Drawin (gm. Drezdenko)
Dane ewidencyjne: Nadl. Smolarz, obręb 2, wydz.: 280j, 300b, 301a, f, 302c, 303f, g, h, gm. Drezdenko, obręb Lubiewo, dz.: 204, 205
Proponowana powierzchnia: 46,16 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3150 (50%), 91E0 (30%)

Propozycja sformułowana w opracowaniu Lipnickiego (2006) obejmuje dwa niewielkie śródleśne zbiorniki wodne o niskiej trofii wraz z sąsiadującymi z nimi mokradłami przechodzącymi w łęgi olszowojesionowe i olsy. Interesująca szata roślinna z szuwarem kłoci wiechowatej Cladium mariscus. Obiekt cenny dla płazów i ptaków, między innymi stanowisko gągoła Bucephala clangula. Historyczne stanowisko żółwia błotnego Emys orbicularis.

Położenie: 4 km na północny wschód od miejscowości Jeziorna (gm. Nowa Sól)
Dane ewidencyjne: Nadl. Sława Śląska, obręb 1, wydz.: 122a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, r, s, t, w, x, 134a, b
Proponowana powierzchnia: 41,63 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 7230 (10%), 7140 (10%)

Obiekt obejmuje torfowisko pojezierne znane również pod nazwą Żurawie Bagno położone nad brzegiem Jeziora Sławskiego i stanowiące prawdopodobnie pozostałość dawnej zatoki jeziora. Stwierdzono tu występowanie wielu rzadkich i zagrożonych gatunków roślin, między innymi: przygiełkę białą Rhynchospora alba, lipiennika Loesela Liparis loeselii, turzycę dwupienną Carex dioica, fiołka torfowego Viola epipsila i bagnicę torfową Scheuchzeria palustris. Już w dokumentacji projektowej Sławskiego Parku Krajobrazowego obiekt ten został wskazany do objęcia ochroną jako rezerwat (Machnik 1999).

Położenie: 1 km na południe od miejscowości Stany (gm. Nowa Sól)
Dane ewidencyjne: Nadl. Nowa Sól, obręb 1, wydz.: 34j, 35k, 58b, m, p, w
Proponowana powierzchnia: 5,42 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 6140 (30%), 6110 (30%), kosaciec syberyjski Iris sibirica

Niewielki kompleks zmiennowilgotnych łąk na krawędzi doliny Odry, z masowo występującym kosaćcem syberyjskim Iris sibirica. Łąka od lat nieużytkowana, powoli zarastająca krzewami, leży w dolinie niewielkiego cieku. W jego pobliżu dominują szuwary turzycowe z kosaćcem żółtym, wyżej przechodzące w zbiorowiska łąkowe, z gatunkami charakterystycznymi dla ekstensywnie użytkowanych łąk zmiennowilgotnych z dużym udziałem rodzimych gatunków ekspansywnych ? przede wszystkim ziołoroślowych, traworoślowych i szuwarowych. Płaty roślinności łąkowej wykazują cechy pośrednie między siedliskiem łąk trzęślicowych i selernicowych i mają charakter wyraźnie przejściowy. Zachowały się tu liczne gatunki charakterystyczne zarowno dla łąk selernicowych jak selernica żyłkowana Kadenia dubia, czosnek kątowaty Allium angulosum, czy fiołek mokradłowy Viola stagnina, wiechlina wąskolistna Poa angustifolia oraz turzyca wczesna Carex praecox, jak i trzęślicowych, jak olszewnik kminkolistny Selinum carvifolia, bukwica lekarska Betonica officinalis, oman wierzbolistny Inula salicina oraz rzadkie i cenne gatunki jak kosaciec syberyjski Iris sibirica, goryczka wąskolistna Gentiana pneumonanthe oraz nasięźrzał pospolity Ophioglossum vulgatum.
Jest to najobfitsze stanowisko występowania kosaćca syberyjskiego w regionie. Jego populacja licząca kilkaset kęp zajmuje tu powierzchnię ponad 1 ha.