Położenie: 3 km na południe od Ośna (gm. Ośno)
Dane ewidencyjne: Gm. Ośno Lubuskie, obręb Grabno, dz.: 366
Proponowana powierzchnia: 8,43 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3140/3150
Dane ewidencyjne: Gm. Ośno Lubuskie, obręb Grabno, dz.: 366
Proponowana powierzchnia: 8,43 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3140/3150
Proponowany do pilnego utworzenia rezerwat, obejmuje niewielkie
i stosunkowo płytkie jezioro o charakterze mezotroficznym, w którym,
co zdarza się niezwykle rzadko, zbiorowiska roślinności zanurzonej, w
tym łąki ramienic, mimo eutroficznego charakteru wód, wywoływały
i utrzymywały czystowodny stan siedliska (Pełechaty i in. 2005). Jeszcze
10 lat temu wśród roślinności wodnej dominowały tu zbiorowiska
wywłócznika okółkowego Myriophyllum verticillatum oraz ramienice.
Występowała tu rzadka, znana z Ziemi Lubuskiej zaledwie z kilku
stanowisk, ramienica wielokolczasta Chara polyacantha, osobliwością
florystyczną był także rzadki mech wodny Drepanocladus sardidus,
występujący w Polsce w czystych i ubogich w związki azotu i fosforu
jeziorach. Charakterystyczne i dobrze wykształcone jest także pło budowane
przez kłoć wiechowatą Cladium mariscus.
Realnym zagrożeniem dla jeziora, mogącym nieodwracalnie zaburzyć jego kruchą równowagę, jest zarybianie gatunkami roślinożernymi, szczególnie amurem i karpiem. Wprowadzone tu około 10 lat temu przez dzierżawcę amury spowodowały prawie całkowite wyniszczenie roślinności podwodnej, w tym osobliwości florystycznych. Na szczęście w wyniku stopniowego wyławiania amura proces degradacji został powstrzymany, a zachodzące zmiany wskazują na duży potencjał odnowienia pierwotnie występujących zbiorowisk. Aby procesy te mogły zachodzić bez przeszkód, konieczne jest objęcie obiektu ochroną rezerwatową i trwałe wykluczenie gospodarki rybackiej.
Realnym zagrożeniem dla jeziora, mogącym nieodwracalnie zaburzyć jego kruchą równowagę, jest zarybianie gatunkami roślinożernymi, szczególnie amurem i karpiem. Wprowadzone tu około 10 lat temu przez dzierżawcę amury spowodowały prawie całkowite wyniszczenie roślinności podwodnej, w tym osobliwości florystycznych. Na szczęście w wyniku stopniowego wyławiania amura proces degradacji został powstrzymany, a zachodzące zmiany wskazują na duży potencjał odnowienia pierwotnie występujących zbiorowisk. Aby procesy te mogły zachodzić bez przeszkód, konieczne jest objęcie obiektu ochroną rezerwatową i trwałe wykluczenie gospodarki rybackiej.
Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie