Położenie: 3 km na północ od Santocka (gm. Kłodawa)
Dane ewidencyjne: Nadl. Kłodawa, obręb 1, wydz.: 283a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, 284a, f, h-01, 319c, 320a
Proponowana powierzchnia: 42,36 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3150 (5%), 7140 (10%), 91D0 (10%)
Dane ewidencyjne: Nadl. Kłodawa, obręb 1, wydz.: 283a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, 284a, f, h-01, 319c, 320a
Proponowana powierzchnia: 42,36 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3150 (5%), 7140 (10%), 91D0 (10%)
Rezerwat, dla którego dokumentację projektową wykonano w roku
2006 (Korzeniowski i Jachimowska 2006), obejmuje dwa niewielkie
zbiorniki z elementami dystrofii wraz z otaczającymi je torfowiskami.
W obecnym kształcie w jego granice włączono również przylegające
do torfowisk i stanowiące ich otulinę fragmenty lasu.
Torfowisko Górne jest torfowiskiem wysokim, ombrogenicznym, składa się z jeziora o powierzchni około 0,5 ha, na które nachodzi pło torfowców. Torfowisko Dolne, również z niewielkim (0,2 ha) zbiornikiem w środku, to torfowisko przejściowe, soligeniczne, zasilane wodami podziemnymi. Oba obiekty położone niespełna 150 m od siebie należą do dwóch różnych zlewni, a piaszczysty wał oddzielający je jest wododziałem.
Na Torfowisku Górnym dystroficzne jezioro znajduje się w ostatnim stadium zarastania, występuje w nim licznie pływacz zwyczajny Utricularia vulgaris. Wokół niego wytworzyło się mszarne pło zbudowane z torfowców: magellańskiego Sphagnum magellanicum, odgiętego Sphagnum fallax, obłego Sphagnum teres, spiczastolistnego Sphagnum cuspidatum i brodawkowatego Sphagnum papillosum, z przygiełką białą Rhynhospora alba, turzycą nitkowatą Carex lasiocarpa, turzycą pęcherzykowatą Carex vesicaria, turzycą bagienną Carex limosa, rosiczką okrągłolistną Drosera rotundifolia i modrzewnicą zwyczajną Andromeda polifolia. Na obrzeżach wykształciły się zbiorowiska leśne, m.in. bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum.
Centrum Torfowiska Dolnego zajmuje zbiornik otoczony szuwarem trzciny i porośnięty osoką aloesowatą Stratiotes aloides. Otaczają go zbiorowiska roślinności torfowiskowej z rosiczką okrągłolistną Drosera rotundifolia i bobrkiem trójlistkowym Menyanthes trifoliata, sąsiadujące z olsem torfowcowym.
Torfowisko Górne jest torfowiskiem wysokim, ombrogenicznym, składa się z jeziora o powierzchni około 0,5 ha, na które nachodzi pło torfowców. Torfowisko Dolne, również z niewielkim (0,2 ha) zbiornikiem w środku, to torfowisko przejściowe, soligeniczne, zasilane wodami podziemnymi. Oba obiekty położone niespełna 150 m od siebie należą do dwóch różnych zlewni, a piaszczysty wał oddzielający je jest wododziałem.
Na Torfowisku Górnym dystroficzne jezioro znajduje się w ostatnim stadium zarastania, występuje w nim licznie pływacz zwyczajny Utricularia vulgaris. Wokół niego wytworzyło się mszarne pło zbudowane z torfowców: magellańskiego Sphagnum magellanicum, odgiętego Sphagnum fallax, obłego Sphagnum teres, spiczastolistnego Sphagnum cuspidatum i brodawkowatego Sphagnum papillosum, z przygiełką białą Rhynhospora alba, turzycą nitkowatą Carex lasiocarpa, turzycą pęcherzykowatą Carex vesicaria, turzycą bagienną Carex limosa, rosiczką okrągłolistną Drosera rotundifolia i modrzewnicą zwyczajną Andromeda polifolia. Na obrzeżach wykształciły się zbiorowiska leśne, m.in. bór bagienny Vaccinio uliginosi-Pinetum.
Centrum Torfowiska Dolnego zajmuje zbiornik otoczony szuwarem trzciny i porośnięty osoką aloesowatą Stratiotes aloides. Otaczają go zbiorowiska roślinności torfowiskowej z rosiczką okrągłolistną Drosera rotundifolia i bobrkiem trójlistkowym Menyanthes trifoliata, sąsiadujące z olsem torfowcowym.
Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie
