Położenie: 2 km na północny wschód od Szczańca (gm. Szczaniec)
Dane ewidencyjne: Nadl. Babimost, obręb 1, wydz.: 75a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, 76c, d, f, 85a, b, c, d, f, g, h, i, j, 86a, b, c, d, f, 87a, b, c, d, f, g, h, l, 88a, gm. Szczaniec, obręb Szczaniec, dz.: 1214, 18 (część)
Proponowana powierzchnia: 117,36 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 91E0 (80%), 9170 (10%)
Dane ewidencyjne: Nadl. Babimost, obręb 1, wydz.: 75a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, l, 76c, d, f, 85a, b, c, d, f, g, h, i, j, 86a, b, c, d, f, 87a, b, c, d, f, g, h, l, 88a, gm. Szczaniec, obręb Szczaniec, dz.: 1214, 18 (część)
Proponowana powierzchnia: 117,36 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 91E0 (80%), 9170 (10%)
Propozycja obejmuje powiększenie niewielkiego rezerwatu Uroczysko
Grodziszcze. Formułowano ją już wielokrotnie, w opracowaniach BULiGL
(Bernat i in. 1995), Klubu Przyrodników (Jermaczek 2005), a także w dokumentacji
planu zadań ochronnych obszaru Natura 2000 Dolina Leniwej Obry.
Istniejący rezerwat Uroczysko Grodziszcze leży w kompleksie ponad 100 ha
lasów o naturalnym charakterze, reprezentujących siedlisko łęgu olszowo-jesionowego
z niewielkimi fragmentami grądów i łęgów wiązowych. Obszar
leży w widłach dwóch cieków - schodzących się pod Szczańcem odnóg Leniwej
Obry, jest niedostępny, otoczony kompleksami użytkowanych ekstensywnie
łąk i szuwarów. Drzewostan buduje przede wszystkim olsza czarna Alnus
glutinosa, a we fragmentach silniej zgrądowiałych dąb szypułkowy Quercus
robur i grab Carpinus betulus.
W podszycie dominują leszczyna Corylus avellana i czeremcha Padus avium, a miejscami dereń świdwa Cornus sanguinea. W typowo wykształconych płatach runa dominuje zawilec gajowy Anemone nemorosa, gwiazdnica wielkokwiatowa Stellaria holostea, kokorycz pusta Corydalis cava, ziarnopłon wiosenny Ficaria verna, szczyr trwały Mercurialis perennis, bluszczyk kurdybanek Glechoma hederacea, gajowiec żółty Galeobdolon luteum, zawilec żółty Anemone ranunculoides, miejscami licznie spotyka się także przylaszczkę Hepatica nobilis.
Proponowany rezerwat jest ostoją ponad 50 gatunków ptaków, w tym pięciu gatunków dzięciołów, (wśród nich rzadkiego dzięcioła średniego Dendrocopos medius), żurawia Grus grus, siniaka Columba oenas oraz rzadkich ptaków szponiastych, a także lokalną ostoją ssaków, w tym kilku gatunków nietoperzy. Z uwagi na znaczne zasoby rozkładającego się drewna interesująca i zróżnicowana jest także mykobiota (świat grzybów) obiektu oraz entomofauna, szczególnie chrząszczy. Obszar ten, zwany Puszczą, jest znanym miejscem kształtującym wiedzę o lesie naturalnym wielu pokoleń leśników ? uczniów pobliskiego Technikum Leśnego w Rogozińcu.
W podszycie dominują leszczyna Corylus avellana i czeremcha Padus avium, a miejscami dereń świdwa Cornus sanguinea. W typowo wykształconych płatach runa dominuje zawilec gajowy Anemone nemorosa, gwiazdnica wielkokwiatowa Stellaria holostea, kokorycz pusta Corydalis cava, ziarnopłon wiosenny Ficaria verna, szczyr trwały Mercurialis perennis, bluszczyk kurdybanek Glechoma hederacea, gajowiec żółty Galeobdolon luteum, zawilec żółty Anemone ranunculoides, miejscami licznie spotyka się także przylaszczkę Hepatica nobilis.
Proponowany rezerwat jest ostoją ponad 50 gatunków ptaków, w tym pięciu gatunków dzięciołów, (wśród nich rzadkiego dzięcioła średniego Dendrocopos medius), żurawia Grus grus, siniaka Columba oenas oraz rzadkich ptaków szponiastych, a także lokalną ostoją ssaków, w tym kilku gatunków nietoperzy. Z uwagi na znaczne zasoby rozkładającego się drewna interesująca i zróżnicowana jest także mykobiota (świat grzybów) obiektu oraz entomofauna, szczególnie chrząszczy. Obszar ten, zwany Puszczą, jest znanym miejscem kształtującym wiedzę o lesie naturalnym wielu pokoleń leśników ? uczniów pobliskiego Technikum Leśnego w Rogozińcu.
Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie
