Województwo lubuskie

Szczegóły
Kategoria: Województwo lubuskie
Położenie: 3 km na południowy wschód od Trzemeszna Lubuskiego (gm. Sulęcin)
Dane ewidencyjne: Nadl. Sulęcin, obręb 1, wydz.: 183n, o, 221j, 222a, b, c, d, f, g, h, i, j, k, 223a, b, c, d, f, g, h, i, 224a, b, i, 261a-01, a-99, 1b, c, d, f, g, h, i, 262a, b, c, d, g, 297c, d, f, h, i, j, gm. Sulęcin, obręb Wielowieś, dz.: 411 (część)
Proponowana powierzchnia: 179,48 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 3150 (15%), 91E0 (5%), 9110 (40%), 9130 (30%)
Proponowany rezerwat obejmuje zbocza wzgórza Gorajec, sąsiadującego z najwyższą kulminacją Ziemi Lubuskiej - Bukowcem, oraz jezioro Buszenko. Zaproponowany do ochrony przez prof. Stanisława Króla w końcu ubiegłego wieku (Król 1995), a planowany od roku 2001, kiedy na zlecenie ówczesnego Wojewody Lubuskiego opracowano dokumentację projektową (Jermaczek i in. 2001). Ostatecznie, w wyniku negatywnej opinii Nadleśnictwa Sulęcin oraz komendy Poligonu Wędrzyn, rezerwatu nie utworzono, choć ciągle posiada on większość swoich wysokich walorów przyrodniczych.
Granice rezerwatu obejmują dobrze zachowany kompleks siedlisk chronionych składający się z jeziora Buszenko oraz otaczających go buczyn, ekosystemów źródliskowych i torfowisk przejściowych. Wyjątkowo zróżnicowana rzeźba terenu cechuje się bardzo stromymi spadkami - różnica wysokości między najwyższym punktem rezerwatu, a dnem jez. Buszenko przekracza 100 m. Jezioro Buszenko o pow. 27,9 ha i głębokości maksymalnej 20 m jest jeziorem eutroficznym, jednak o niewielkiej trofii, wąskim pasie szuwarów i stromych brzegach. Występuje w nim autochtoniczna populacja sielawy Coregonus albula. Otaczające jezioro buczyny mają zróżnicowany charakter, od kwaśnych po żyzne. Ich wiek miejscami przekracza 150 lat. W kilku zagłębieniach zalegają głębokie na ponad 6 m pokłady torfu porośnięte przez roślinność mszarną o charakterze przejściowotorfowiskowym z brzozą omszoną Betula pubescens i turzycą bagienną Carex limosa.
W liczącej ponad 50 gatunków, bardzo zróżnicowanej awifaunie charakterystyczne są: gniazdujący tu w liczbie kilkunastu par siniak Columba oenas oraz muchołówka mała Ficedula parva.

Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie

Szczegóły
Kategoria: Województwo lubuskie
Położenie: 2 km na północ od Łęknicy
Dane ewidencyjne: Gm. Łęknica, obręb 1, dz.: 484 (część), 485 (część), 494 (część), 496 (część)
Proponowana powierzchnia: 92,47 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 9110 (50%), 9170 (20%), 91E0 (10%)
Proponowany rezerwat stanowi fragment Parku Mużakowskiego - obiektu wpisanego w 2004 roku na światową listę UNESCO. Obejmuje grunty Skarbu Państwa w zarządzie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od końca lat 80. XX wieku prowadzone są tu prace rewitalizacyjne, polegające na odtwarzaniu polan i osi widokowych, jednak w wielu miejscach, szczególnie w północnej części znajdują się fragmenty cennych starodrzewi bukowych i dębowych. Na szczególną uwagę zasługują porastające skarpy doliny Nysy Łużyckiej grądy Galio sylvatici-Carpinetum oraz fragmenty kwaśnych i żyznych buczyn z licznymi pomnikowymi okazami drzew. Ostoja siniaka Columba oenas (kilkanaście par) i kilku gatunków dzięciołów (Jeleń 2010).
Ochrona rezerwatowa nie koliduje z istniejącą ochroną w formie rezerwatu kulturowego, wprowadzając jednak wymogi i ograniczenia wynikające z potrzeb ochrony przyrody oraz strefowanie form udostępnienia obiektu dla potrzeb turystyki i rekreacji.

Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie

Szczegóły
Kategoria: Województwo lubuskie
Położenie: w sąsiedztwie istniejącego rezerwatu, 4 km na północ od Łagowa
Dane ewidencyjne: Nadl. Świebodzin, obręb 1, wydz.: 7d, f, k, l, 8a, b, c, d, f, g, l, gm. Łagów, obręb Łagówek, dz.: 174/4
Proponowana powierzchnia: 19,3 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 91E0 (90%)
Proponowane powiększenie rezerwatu Buczyna Łagowska było postulowane w różnych opracowaniach. Obejmuje ono zarówno włączenie do istniejącego rezerwatu zbiornika wodnego z szuwarem trzcinowym, stanowiącego enklawę w jego granicach, jak i przylegających od południowego zachodu kompleksu źródlisk i łęgów źródliskowych oraz dawne śródleśne łąki ze storczykami.
Zbiornik z szuwarem stanowi miejsce lęgów ptaków wodnych. Natomiast najciekawszym przyrodniczo elementem jest kompleks łęgów źródliskowych rozwijający się na naturalnych, zasobnych w wodę źródliskach, znajdujących się na rozcięciu rynny lodowcowej, przy północnym brzegu Jeziora Trześniowskiego.

Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie

Szczegóły
Kategoria: Województwo lubuskie
Położenie: 2 km na północ od Międzyrzecza
Dane ewidencyjne: Nadl. Międzyrzecz, obręb 2, wydz.: 291b, c, d, f, i, l, m, 305a, b, c
Proponowana powierzchnia: 66,75 ha
Kluczowe przedmioty ochrony, siedliska i gatunki: 7210 (20%) 7140 (20%), 91D0 (10%)
Proponowany rezerwat, graniczący z drogą ekspresową S3, stanowi kompleks zarastającego torfowiska i wkraczających od skraju lasów bagiennych. Podłoże bogate w węglan wapnia decyduje o kalcyfilnym charakterze roślinności, reprezentowanej przez szuwar kłoci wiechowatej Cladium mariscus i otwarte kalcyfilne zbiorowiska turzycowe, rzadko porośnięte trzciną, na obrzeżach przechodzące w zdegradowane brzeziny i bory bagienne.
Stanowisko żurawia Grus grus, kszyka Gallinago gallinago, wodnika Rallus aquaticus, samotnika Tringa ochropus. Obiekt chroniony w formie użytku ekologicznego. W przeszłości zmeliorowany i przesuszony, obecnie podlegający dynamicznym procesom spontanicznej renaturyzacji, w ostatnich latach silnie uwodniony, być może w związku z budową graniczącej z nim od zachodu drogi ekspresowej S3 i zaburzeniem stosunków wodnych. Wymaga lepszego rozpoznania stanu oraz zagrożeń i wdrożenia ewentualnych działań ochronnych, dla których obecna forma ochrony jest niewystarczająca.

Wróć do PROJEKTOWANE I PROPONOWANE REZERWATY - Województwo lubuskie